Życie każdego człowieka kończy się śmiercią.
"Wszelkie ciało starzeje się jak odzienie i to jest odwieczne prawo: na pewno umrzesz" (Syr 14, 17).
Śmierć przychodzi niespodziewanie, niejednokrotnie zabiera człowieka w pełni sił, dosięga dorosłych i dzieci. Pozostający przy życiu tracą kogoś bliskiego, jest to trudna chwila dla każdego.
Prawo do katolickiego pogrzebu ma każdy ochrzczony, który do śmierci wytrwał w wierze i praktyce życia Kościoła. W parafii jest zwyczaj odprawiania Mszy świętej pogrzebowej z obecnością ciała zmarłego w kościele, takie prawo przysługuje wszystkim, którzy uczestniczyli w życiu wspólnoty kościelnej. Jeśli zaś ktoś swoim życiem zaprzeczał przynależności do Kościoła, nie uczestniczył w życiu wspólnoty wiary, dokonał różnego rodzaju jawnych aktów przeciwnych nauczaniu i praktyce Kościoła, to nie powinno się wprowadzać jego ciała do kościoła. Należy, stosownie do okoliczności, odbyć obrzędy pogrzebowe na cmentarzu, natomiast Msza święta w intencji tego zmarłego niechaj zostanie odprawiona w kościele bez wnoszenia jego ciała (kan. 1184n.) ( Z nauczania Biskupa Siedleckiego, Wskazania Biskupa Siedleckiego w sprawie udzielania sakramentów świętych, (23.01.2010 r. nr 11).
Jeśli wcześniej zmarły nie utrzymywał kontaktu z parafią lub wyraźnie sobie tego nie życzył, zmarły nie chciał mieć nic wspólnego z Kościołem, za życia żył nie zgodnie z wiarą, trudno go zmuszać po śmierci i wprowadzać jego doczesne szczątki na Mszę Św.
Nie może tego robić ani rodzina, ani kapłan. Jest to forma uszanowanie jego woli i stylu życia jaki prowadził. Są to bardzo trudne sytuacje dla rodziny jak i dla kapłana, wymagające wielkiej delikatności i ostrożności.
Każda sytuacja pogrzebowa jest rozpatrywana indywidualnie.
„Tym wszystkim zaś, którzy nie akceptują w pełni nauczania Kościoła, duszpasterze winni uświadomić, że przyjmowanie sakramentów nie jest ani magiczną koniecznością, ani formalną usługą ze strony Kościoła, którą można nabyć za pieniądze z jakichkolwiek względów bez stosownej postawy życiowej, czy gotowości do jej zmiany.
Sakramenty udzielane przez Kościół i we wspólnocie kościelnej są darem, który jest nieodłącznie związany z aktualną, żywą wiarą i prowadzi do ubogacenia życia poszczególnych osób oraz odnajdywania przez nich miejsca we wspólnocie wierzących. Nie mogą więc w zwykłych warunkach być udzielane w oderwaniu od prawdy życiowej, a więc przy braku gotowości dostosowania życia do tego, co te sakramenty oznaczają i co powodują. Inne zasady stosuje Kościół tylko w wyjątkowych sytuacjach, np. w przypadku niebezpieczeństwa śmierci”.
(Z nauczania Biskupa Siedleckiego, Wskazania Biskupa Siedleckiego w sprawie udzielania sakramentów świętych, (23.01.2010 r. nr 11).
Zgłaszanie spraw pogrzebowych:
1. W celu dopełnienia formalności pogrzebu należy zgłosić się w kancelarii parafialnej - można to uczynić nawet poza godzinami urzędowania. Sprawy pogrzebu przyjmuje Ksiądz Dyżurny.
2. Pogrzeb zgłasza najbliższa rodzina w parafii zamieszkania osoby zmarłej. Jeżeli pogrzeb jest poza parafią zamieszkania potrzebna jest zgoda na pochówek od Ks. Proboszcza, w którego parafii zmarły zamieszkiwał.
Nabożeństwo pogrzebowe powinno być z reguły odprawione we własnym kościele parafialnym zmarłego (kan. 1177 § l). Podstawą przynależności parafialnej jest przede wszystkim stałe lub tymczasowe zamieszkanie. Dla zmarłego, który nigdzie nie miał stałego lub tymczasowego zamieszkania, parafią właściwą do odprawienia pogrzebu jest parafia zgonu. Każdy jednak wierny, albo ci, do których należy troska o pogrzeb zmarłego mogą wybrać inny kościół na nabożeństwo pogrzebowe za zgodą zarządcy tego kościoła, i po zawiadomieniu własnego proboszcza (kan. 1177 § 2).
3. Przy zgłaszaniu pogrzebu należy w kancelarii parafialnej przedłożyć „Skrócony akt zgonu” z USC oraz zaświadczenie ks. kapelana o przyjęciu przed śmiercią sakramentu chorych (dotyczy to zwłaszcza zmarłych w szpitalu).
4. Pogrzeb, miejsce grobowe i wszelkie inne sprawy związane z pogrzebem są zgłaszane w kancelarii cmentarnej. Konieczne jest przyniesienie ze sobą numeru grobu, w którym będzie złożone ciało zmarłego.
Opłaty cmentarne dokonujemy przez wpłatę w banku na konto cmentarne.
5. Informujemy i uzgadniamy z grabarzem przygotowanie grobu na cmentarzu parafialnym.
6. W Mszy pogrzebowej rodzina zmarłego i uczestniczący w niej, jeśli nie mają przeszkód kanonicznych, biorą pełny udział czyli przyjmują komunię św. w intencji zmarłej osoby Uczestnicy pogrzebu winni zachować modlitewne skupienie, starać się na pogrzebie (lub Mszy św. pogrzebowej) przystąpić do Komunii Świętej. O przystąpienie do spowiedzi zatroszczmy się wcześniej (poprzedniego dnia wieczorem lub rano przed pogrzebem).
Z uwagi na powagę pogrzebowej liturgii w kościele i na cmentarzu wymagane jest właściwe zachowanie się obecnych podczas obrzędów pogrzebowych.
Należy ograniczać stosowania sztucznych wieńców i zniczy. Na nic się zdadzą wszelkie zewnętrzne gesty (żałobne stroje, kwiaty itp.), jeśli zabraknie modlitewnej pamięci za zmarłych.
